Vandaag klapten we voor haar. Ze ging op het groene matje staan en vertelde duidelijk hoorbaar de antwoorden die haar groepje had bedacht bij de werkvorm ‘wat is een fijne klasgenoot’. Een klasgenoot van haar zei ‘wow’. Dit had ze nog nooit eerder gedaan en gedurfd. Jezelf zo laten zien en horen, midden in de kring. Ze groeide een meter. Toen ik aan de klas vroeg wat ze van vandaag vonden, zei ze: ‘ik heb iets over mezelf geleerd vandaag. Ik heb geleerd dat ik luid durf te praten tegen de klas.’ De trots spatte van haar af.
Dit was de zevende training aan deze groep en we gaan richting de afronding. Op een actieve, speelse manier hebben we de afgelopen weken gewerkt aan vertrouwen, rust in de klas, sociale veiligheid en een prettige sfeer. Wat een energie hebben ze! Ze gaan ervoor, houden van uitdagingen, zijn super betrokken en houden ook erg van het tweede gedeelte ‘psychofysiek’. In dit tweede gedeelte van de training gaan we naar het speellokaal en werken we met het lichaam, met de beweging. Hier leren ze op elkaar vertrouwen, omgaan met aanraking, met grenzen aangeven, stevig staan en ademhalingstechnieken. We sluiten elke training af met ontspanningsoefeningen die ze zelf ‘kinderyoga’ noemen. Vaak vragen ze al bij binnenkomst ‘juf gaan we weer kinderyoga doen?’ Hoe lekker is het als je midden op een drukke schooldag met veel prikkels even mag liggen en ontspannen… Een paar minuten niets hoeft. Als de muziek aan gaat, daalt de stilte neer op de groep. De kinderen sluiten hun ogen en mogen alles even loslaten. ‘Juf, ik viel in slaap.’
Door te doen, situaties niet alleen te bespreken maar ook uit te spelen en te oefenen, ervaren kinderen hoe iets is en hoe het anders kan. Elke training is een cadeautje. Voelt als een puzzel die gelegd moet worden. Samen met de leerkracht kijk ik naar ‘wat heeft deze groep nodig om een nog fijnere groep te worden? Waar gaan we onze blik op richten, wat mag besproken en geoefend worden?’ En als ik dat weet ga ik de puzzel leggen. Als je zichtbaar maakt wat er is, kan er rust ontstaan in een groep.
De eerlijkheid van kinderen in een training raakt me iedere keer weer. Veel kinderen zijn gewoon hartstikke dapper en willen het goede doen. Ze weten alleen niet altijd hoe. Daar mogen we ze bij helpen. Het doel is dat je samen een gelukkige groep wilt zijn. En zo ontstaat er in steeds meer groepen begrip, verbinding en vertrouwen.
