(maar dan ook écht helemaal niets)
Als je dit leest, wat denk je dan? Lijkt je dat fijn? Of misschien wel heel ongemakkelijk? Want écht helemaal niets doen…dat zijn we niet gewend.
Ik las dit in het tijdschrift ‘Zuurstof en tegenwind’ en het zette me aan het denken. Het lijkt mij heerlijk. Echt even niets doen. Hoe ziet dat er dan uit? Je zit in je stoel en kijkt naar buiten? Het gebeurt maar weinig dat ik deze tijd neem. Er is altijd wel wat te doen. Of ik vind dat tenminste. Ik besteed mijn tijd in ieder geval graag nuttig. Zonder actie of meetbare resultaten vind ik al gauw dat ik lummel. Ik lees ook graag een boek of kijk een serie, maar dat is geen ‘nietsdoen’.
Ik google op internet naar ‘de kunst van het nietsdoen’ en zie dat er over dit onderwerp heel veel geschreven is. Verveling zet aan tot creativiteit en kan helpen bij het nemen van complexe beslissingen, lees ik.
Ik zie het opeens helemaal voor me. Ik geef de kinderen in mijn klas allemaal een kaartje met daarop ‘Ik doe nu een kwartiertje helemaal niets..’ en die mogen ze, als ze daar behoefte aan hebben, op hun tafel zetten. En ik ook!
Ik knip er ook 1 uit voor thuis. Die moet ik waarschijnlijk op mijn voorhoofd plakken, anders is het voor de omgeving niet duidelijk. Ik ben benieuwd. Hard werken waarschijnlijk, dat nietsdoen! 😆
