‘Ik kan geen liedje, juf….’
‘Ik ook niet. Moet het eigenlijk al meteen een liedje zijn?’
‘Dat kan ik juist niet.’
Ze heeft het tingeltangel dingetje mee naar de klas genomen. En daar heeft ze een liedje geschreven. En geoefend. De kinderen aan haar tafelgroepje mochten ook spelen en meedenken. Ze heeft het liedje in de klas laten horen en een groot applaus gekregen. De keer daarop heeft ze het liedje aan mij laten horen. Het was prachtig.
‘Hoe is dat jou gelukt? Je kon toch eerst geen liedje?’
‘Nee, eerst niet. Maar nu wel. Ik heb het geleerd.’
‘Oh ja, want zo gaat dat. Als je iets nog niet kan, ga je dat oefenen. En dan lukt het steeds iets beter.’
Een belangrijke les als je voor de tweede keer in groep 3 zit. En het nog steeds zo moeilijk is en daardoor ook zó stom. Dan word je op hele andere dingen boos. Op de juf die jou niet snapt. Of op een schrijfletter die niet zo mooi wordt als je zou willen. En wat is het dan fijn dat je wél snel resultaat ziet van iets dat je oefent. En aandacht krijgt voor de dingen die juist wél goed gaan, zoals het tot tien tellen in het Arabisch. En een liedje spelen op het tingeltangel dingetje.
#begeleidingopmaat
#ikkanhetnógniet
#maarikkanhetleren
