“Zal ik jou vertellen wat ik op dinsdag zo leuk vind bij jou? Over deze dingetjes praten is wel goed ja. En dan mis ik lekker dat stomme dictee.” Aan eerlijkheid geen gebrek 
Hij gaat verder. “Ik merk ook dat het belangrijk voor me is. Want het is soms een beetje lastig voor me.” Wat is lastig, vraag ik. “Gewoon hoe ik moet reageren enzo.”
We bespreken de pauze na die hij een 8,5 geeft. Ja, dat ging eigenlijk best goed, moet hij toegeven. Het voetballen en het samenspelen. Hij kan twee dingen tegelijk. Tekenen en honderduit kletsen. “Ik heb een leuk idee”, “ik bedenk gewoon lekker mijn eigen natuur”. Als het niet helemaal op papier komt zoals hij het had bedacht hoor ik hem zeggen “je kan het proberen toch” en “ik ga het gewoon doen.”
Deze pauze heeft hem duidelijk een boost gegeven. Waarin ik rustig vanuit een hoekje op het plein toekeek en hoorde hoe hij werd aangemoedigd “lekker M.” en “je had bijna gescoord”.
Wij geloven in maatwerk. Aansluiten bij wat er op dat moment speelt bij en belangrijk is voor een kind. We kunnen ons programma omgooien en aanpassen als de situatie daar om vraagt. Dat is onze kracht en zo werken we het liefst. 
